TAKAS

Bir zaman

Gelen ve akıp giden bir zaman

Süresi bilinmeyen ve ne vakit benim için biteceğini bilemediğim

Fark edilince geç kalınan ve pişman olunan zaman

Her insanın gençlik hayali dünyayı değiştirmek

Biraz yaş ilerleyince derdi etrafını değiştirmek

Daha da yaşlanınca insan artık kendini değiştirmek ister

Sonra bir bakmış vakit çok geç

Zaman ete kemiğe bürünseydi eğer kime benzerdi

Bir zalim yoksa merhametli bir anneye mi?

Oysa insan kendi elleri ile meydana getirir en merhametlisini ya da zalimini

Zalim de merhametlisi de bilmez neden böyle yaptığını

Çoğu zaman haklı bulur kendini ve doğru der yaptıkları için

Zaman benim olsaydı nasıl dağıtırdım mesela

Ne kadar adaletli olurdum?

Ya da ne kadar bonkör veya cimri

Değişken olurdum mesela biri canımı sıksa onun için hızlandırırdım zamanı

Peki ya yaşamak için süremizden verseydik

Mesela bir ekmek otuz saniye makarna bir buçuk dakika bir kilo et için bir saat

O zaman nasıl da tasarrufu öğrenirdi insan

Kontrol başka birinin elinde olsa mesela nasıl da kul olurdu diğer insana

Zamanın farkına varamadığı ve azaldığını hissetmeden yaşamına devam eden ben

Ve sürenin sonuna geldiğinde duyduğum pişmanlık

Keşke ile başlayan cümleler ve her gelenin aslında bir gidenin de habercisi olduğu

Gelenin müjde ile geldiğinin zannedildiği dünyada gidenin yavaşça toparlandığı

Ve hakkında hiçbir şey bilmediği bir başka zamana yapılan yolculuk

İşi aşı malı mülkü bırakıp gidilen başka alem

Sahiplenmek için ne kadar sürenin gittiğini bir düşünsene

Mesele ne kadar para harcadığın değil sadece

Belki de onu kazanmak için ne kadar zaman harcadığındır

Para alıp zaman veriyoruz ve kazandığımızı zannediyoruz

Oysa ne kötü bir takas ve nasıl bir illüzyon,

İnsan bedel öder ve zaman o bedel içinde ki en önemlilerinden biri olmalı

Neden?

Toplamda elinde ne kadar var bilemediğin

Buna rağmen kolaylıkla takas edebildiğin

Hiç bitmeyecekmiş gibi zannettiğim ve süre bittiğinde

Pişmanlık yaşadığım

Ve etrafıma bakıp herkesten yardım istediğim

Ama kimsenin yardım edemeyecek kadar meşgul olduğu bir dünyayı bırakacağını

Düşünmek bile istemez insanoğlu

Ne garip tatile, işe okula anne ya da babaya sevgiline sevdiğine giderken heyecanlanan ben

Bu yolculuk için hiç de hazır gibi değilim

Oysa bir çanta yeterdi bana ya da biraz para

Cennetten bir köşe dediği yerlere gitmek için acele eden insan

Cennetin vaat edildiği yerden hiç bahsetmek istemez

Süre bitiyor ve zaman yetmeyecek

Her ne yapıyor ya da istiyor ise insan

Bir gün mutlaka bırakıp gidecek

 .